بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم از درون هواپیما بر فراز ابرها به پایین می نگریستم بارها و بارها این کار را انجام داده بودم ولی این بار مشاهده کردم که ابرها نیز موجوداتی زنده هستند چرا که در پی انجام وظایف در حرکت هستند در بعضی نقاط در دل یکدیگر با صفا و مهر قرار گرفتند و در بعضی مناطق حرکتشان قدری کند است ، در جاهای دیگر حرکتشان بسیار تند است در بعضی نقاط ابرها تکه تکه شدند در فواصل از یکدیگر به سر می برند ، لابه لای انها به راحتی دیده می شود با هر وزش حتی کم باد به راحتی جابه جا می شوند واز هم دورتر می گردند. درست مثل ما آدمها، ولی بایک تفاوت عمده ، که آنها حتی درتفرق و جدا بودن از یکدیگر هم کماکان به وظیفه ای که بر عهده دارند پرداخته و کوتاهی نمی نمایند و همانگونه که باید، عمل می کنند. اما ما آدم ها در بروز مسائل مختلف جا به جا می شویم و خیلی راحت هم وظایف خود را بر دوش دیگران می اندازیم . عمل کننده نیستیم برعکس متوقع هم هستیم . ابرها بی توقع می بارند آنچه را که در حال حمل هستند چه کم و چه زیاد در قبال این کار طلبی هم ندارند اما آدم ها به راحتی از زیر باری شانه خالی می کنند چرا که توقعشان برآورده نشده است ، درحالی که چه بسا ابرهای متفرق و نازک هم دلشان می خواست در تجمع ابرهای فشرده در کنار هم باشند و شادمانه بار خود را در کنار دیگران تخلیه نمایند. اما اجبار دنیا و وظایفی که خداوند بر عهده ی آنها گذارده است آنها را دور می کند ،آن هم از فضایی که دوست می دارند چرا که فقط رضای پروردگارشان برایشان مهم است و ما آدم ها چه می کنیم؟آیا قدری مکث کردن ،اندیشیدن به عمل، اندیشیدن و بعد عمل کردن نیاز نیست ؟

• < قبلی
• بعدی >