بسم الله الرحمن الرحیم

سلام بر همه ی همپروازان عزیز و گرامی: 

روزهایی را که در حال گذران آنها هستیم تفاوت عجیبی با ایام گذشته دارد . امروز زندگی تبدیل به پهنای باند فرودگاه شده و صدالبته بسیار عظیم تر . فقط باندی که هواپیماها پرواز می کنند را مثال زدم . چراکه در باندها جز فواصل کوتاه و اهداف خاص برای یاری رساندن به هواپیمایی که در حال پرواز است که از بالا به همه چیز بنگرد ، هیچ گذر ماشینی یا نقل و انتقالات ریلی و غیره و طولانی وجود ندارد . آدم ها در این عصر تبدیل به هواپیما شده اند که اگر روی زمین بخواهند تردد کنند اندک مسافتی و اندک زمانی خواهد بود تا آماده پریدن شود . اگر طولانی تر شود به طور حتم متوقف می گردند . و دیگر نه تنها امکان پریدن ندارند بلکه امکان اینکه مثل یک وسیله نقلیه عادی روی چرخ هایشان بروند را نخواهند داشت . به عبارت بهتر دوره ی فرصت های طلایی شان به پایان رسیده و دیگر هیچ نخواهد بود و الی آخر . آدم ها در این عصر به قدر کفایت مسیرهای افقی و لولیدن در فرش زمین را طی نمودند و فقط فرصت کوتاهی برای راه افقی در اختیار دارند تا به پرواز درآیند . یا برای همیشه یا نمی دانم چه زمان درازی دیگر، زمین گیر باشند و راه عبوری برای درآمدن از این وضع پیش رو نداشته باشند . این حکایت امروز آدمیان بر روی زمین است که باید آن را فهمید و نگاه کرد . اما نکته ی مهم تر آیا برای پرواز آماده ایم ؟ همه چیز تحت کنترل است ؟ از قبل همه چیز بررسی شده ؟ هیچ نقطه ی گلوگیری دیگر وجود ندارد ؟ که اگر باشد موقع پرواز مسبب سقوط و معدوم شدن خواهد شد . حتی دیگر در یک نقطه و یک مرحله از زندگی متوقف شدن هم امکان پذیر نخواهد بود .
درپناه حق باشید و فقط بر حضرت حق توکل کنید .
یاعلی مدد .

• < قبلی
• بعدی >