منو

یکشنبه, 30 ارديبهشت 1403 - Sun 05 19 2024

A+ A A-

دلنوشته شماره بیست

  • نوشته شده توسط مدیر سایت
  • دسته: دلنوشته
  • بازدید: 2654

 هوالحق

در اندیشه بودم که چه می شود و چه می گذرد بر ادمیان ؟ به احوالات مردم با دقت نکاه می کنم چونکه هیچوقت چه بر تن دارند و  یا زیور الاتشان چیست و چقدر بها دارد برایم مهم نبوده و نیست و انشاالله با عنایت خدا تا روزی که در این جسم مادی هستم مهم نخواهد بود اما بالعکس کوچکترین حرکت عضلات صورت ادمها ، تغییر رنگ دادنشان در ارتباط با موضوعات مطرح شده و خلاصه برخوردهای ظاهری و باطنی شان همیشه برایم مثل یک فیلم سینمایی مهیج یا باصطلاح جوانان امروز ( اکشن ) جذاب بوده چون ادمها برایم مثل ازیگرهای سینمافقط یک بازیگر یا فقط یک تصویر نیستند غمهایشان مرا غمگین و شادیهایشان مرا شاد می نماید شاید بهتر بگویم که در جسم مادی خودیک زندگی و در قالب ادمهای روبرویم و شریک شدن با هر کدام در مسایلشان زندگیهای بسیار می نمایم و شاید هم تجربیات ارزشمندم و مفاهیم دقیق از حیات و مرگ انسانها ،امروز حاصل این طرز تفکر و طرز زندگیم بوده بهر حال هر چه هست من راضیم .

القصه مساله ای که می خواستم امروز بررسی نمایم اینست ،ادمها تا زمانی که بنا به دلیلی هنوز به پزشک مراجعه نکرده اند امورات خود را می گذرانند حتی با درد و سختی های جسمی هم کنار می ایند و با بهانه های اینهم از نشانه های بالا رفتن سن است و غیره خود را قانع می نمایند امابمحض انکه به پزشک معالج مداجعه نموده و پزشک پس از تلاشهایی در سایه اسکن و سونوگرافی و ازمایشات متعدد متوجه عیوب جسمی فرد شد و به او ابلاغ کرد راه تغییر می کند همه سختی های جسمی از همه نقاط بدن در همان منطقه تعیین شده که توسط پزشک اسیب دیده اعلام گشته جمع می شودو همه حواس ادم به ان نقطه متمرکز گشته و بعنوان مثال شخصی که زانو درد داشت و این درد را معلول راه رفتن زیاد یا پله بالا رفتن و یا طرز نشستن خود میدانست و با کمی استراحت و رعایت بیشتر بهتر هم می شد امروز با اطلاعاتی از دکتر که گفت کفشک زانو ساییده شده او متوجه گلوله های ریزی در ناحیه زانو که در جابجایی است نیز میشود خب اگر این کاوش و جستجو تبدیل به وسواس که خودش بیماری مهلکی است نشود بسیار عالی است .اما صحبت من اینجاست اگر انسانبا پیدا کردن منطقه اسیب دیده در جسم خویش و توجه بیشتر اسیبهای دیگری که وابسته به انجاست را میت اند بجوید ،ایا فکر نمی کنید که با نقدکردن اعمال و رفتار خویش در هر موضوعی میتواند نقطه اسیب دیده بخش باطنی خود را پیدا کند که جه بسا در کنار ان نقاط در حال خراب شدن دیگری نیز موجود باشد که هنوز علایمش چون خشم و حسد و .......اشکار نگشته و اگر بتواند پیدا کند و قبل از بزرگ شدن و علنی گشتن جلوی انها را بگیرد از ضرر و زیان انها در امان بماند واقعا شما هم مثل من فکر نمیکنید؟ مرا با تکان دادن سر خویش فقط تایید نفرمایید به درد من و خودتان نمی خورد بلکه با عمل کردن مرا تایید کنید به همان خالق بزرگ هستی این حرکت وقت خاص هم نمی خواهد در اتوبوس در مترو در تاکسی در هن ام راه رفتن ، در هنگام کارهای یدی فرصت مناسبی برای تفکر و موشکافی اعمال باطنی است و مهمتر جلوی حرکتهای بیهوده و سرگردان خرگوش ذهن شما را میگیرد و سالم هم باقی می مانید،روابط شما با دیگران نیز سالم باقی میماند چون ذهن موذی است و هرزه گردی را دوست میدارد و هرزه گرد حاصلی جز نفاق ، پریشانی ،اندوه ،یا خشم و حسادت ببار نمی اورد

 

 

 

 

نوشتن دیدگاه





تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید