دلنوشته شماره بیست و سه
- نوشته شده توسط مدیر سایت
- دسته: دلنوشته
- بازدید: 4762
هوالحق
عید آمد و عید آمد ، آن عیش مُنجلی آمد
بر مَقدَم میهمانان عشق ازلی آمد
بر ساحت روزه داران عطر یار قَدَری آمد
عید آمد و عید آمد ، آن هم صحبت دیرین آمد
گفتیم و شنیدیم ، به دیدیم و خندیدیم
از ماه رمضان ، بُردیم هر آنچه که دیدیم
ما را که توان داد ، طلب کرد و امان داد
بپوشاند و بخواباند ، بمیراند و بگرداند
تا دیده عبرت بین ، بیند آنچه را که باید می دید
تا گوش ادب بین ، شنود آنچه را که باید می شنید
تا عقل و خیال و حس ، عجز خود ببیند
تا قلب منوّر به نورش بیابد آنچه که باید
عید آمد و عید آمد ، معشوق آخرین آمد
فرا رسیدن عید فطر بر جمیع مومنین عالم مبارک باد . می دانید که چرا نام فطر را بر روز اول شوال که مُهر پایانی بر ماه مبارک رمضان است نهاده اند ؟ زیرا فطر ، ارتباطی مستقیم با فطرت آدمی دارد که در ماه رمضان که ماه خداست و ماه باز شدن درهای رحمت الهی به روی همه بندگان است ، تا به فضای پروردگار خویش باز گردند . یعنی به آنچه که قبلاً بودند و در آن غوطه ور قرار گرفته بودند و با هبوط بر زمین و درگیر شدن با حجابهای ظلمانی از آن به ظاهر جدا گشته اند . یعنی فطرت خویش را یکبار دیگر ببینند تا شاید به خود بیایند . پروردگار عالم علاوه بر راهنمایانی از جنس بشر در مسیر گروههای انسانی تا آنها را به فطرتشان هدایت نمایند . از ایام خاص با نام هایی که بر آنها قرار فرموده نیز مشعلهای نورانی و علایمی بس روشن فرا روی بشر نهاده اند ، تا مگر با اندکی تعقل و تفکر که در کتاب قرآن آدم را بارها دعوت به آن فرموده اند بتواند حقایق را درک نماید . آری ماه رمضان ، ماه پالایش ، ماه زُدودن تیرگی ها ، ماه ساخت و ساز روح و روان انسان است . می گویند : ماه رمضان سه دهه برکت ، رحمت و مغفرت است می دانید چرا ؟ چون در ده روز اول همه چیز برای آدمی ازدیاد می یابد ، مثل زمان ، زیرا انسان از بیهوده ها و زیاده طلبی کناره می گیرد پس زمان برکت می گیرد و هر چیز دیگری ؛ و در دهه دوم همه آن چیزهایی که برای انسان پُر برکت گشته است زیر چتر محبت و مهربانی حضرت حق لطیف و روحانی می گردد ؛ و در آخرین دهه زمان بخشش است ، اعم از گناهان ، بدی ها و ...... بخشیدن ، آگاهی های بسیار در هر امری در دنیا می باشد و اگر بنده ای به درستی از این سه دهه در ماه رمضان +بهره برده باشد ، در روز عید فطر در هنگام نماز شُکر این روز برای اولین بار با فطرت پاک و زیبایی خود که قرار بوده و هست تجلّی گاه اسماء و صفات الهی باشد روبرو می شود . و به واقع این روز و آن نماز و آن لحظه رویارویی بسیار عظیم و زیبا و وصف ناشدنی است .