بسم الله الرحمن الرحیم

شب قدر اول قرآنِ سفره 14 معصوم را باز کردم سوره حج با بسم الله الرحمن الرحیم آمد . سوره عجیبی است ، آیات اولیه آن بسیار هشدار دهنده است . از افطار تا سحر به این سوره و این که چرا در شب قدر اول آمده است فکر می کردم چون مطمئن بودم که حتماً پیامی را به همراه آورده است که باید درک نمایم . پس از نماز صبح فکر می کردم ، ابتدا به نام سوره یعنی حج اندیشه نمودم . دستور حج و اجرای آن با احکامی که در قرآن و در سیره پیامبر(ص) آمده است بسیار جالب است ، منتهی این جالبی که من می گویم تنها کسی متوجه می شود که واقعاً ، عمیقاً از وجودش این احکام را خوانده باشد و لااقل جز به جز در ذهنش چرخانده باشد حالا آنهایی که رفتند و دیدند که خیلی خوب است . دستور حج و اجرای آن با احکامی که در قرآن و در سیره پیامبر(ص) آمده بسیار جالب است چون حج یک عمل جمعی ، انفرادی است . جمعی می باشد چرا که همه مسلمانانی که آمادگی مالی و بدنی و روحی و ایمانی کسب نموده اند را در یک زمان محدود و مشخص ، در یک سرزمین ، در یک شهر و در یک منطقه از آن شهر جمع می نماید تا با حضوری گسترده ، یکپارچه ، متحد و آگاهانه به اعمالی مشغول نماید که این وحدت و ایمان آگاهانه را در معرض دید بشریت در جهان هستی قرار دهد و همه را وادار به پرسش نماید که هر کدام از این اعمال چه مفهومی دارد و در جامعه بشری چه چیزی را می تواند محقق نموده و با آن سبب امنیّت آحاد مردم شود که این خود مبحثی است که کتابی طولانی را می تواند به خود اختصاص دهد ، اما حج یک عمل انفرادی است ، چرا ؟ آدمی در عین آن که در پیوستگیِ جمع مسلمانان قرار دارد و به انجام اعمالی متحّد مشغول است ، خودش به تنهایی مجموعه ای مُکَثّر و در عین حال واحد است . (ما هر کداممان یک مجموعه تکثیر شده ایم ، انگشت ها ، بندها ، دست ها ، پوست ها ، چشم ، گوش ..... هر کدامشان دارای یک فعالیت مخصوص به خود اما در عین حال همه این مجموعه یک واحد حساب می شود . هیچ وقت نمی گویند که این دست یک نام دیگر و من با این شخصیت یک نام دیگر ، همه این ها در یک مجموعه به نام یک فرد است ، یک واحد محسوب می شود .) که هر کدام از قسمت های وجودش در حال کسب تجربه و آگاهی مخصوص به خود می باشد و در عین حال در یک شعور و آگاهی جمعی هم می چرخد و کسب آگاهی می نماید . جمع کثیری کاری واحد را با هم انجام می دهند و در پایان دریافت های هر کدام از این جمع کاملاً متفاوت از فرد کناری اش می باشد و صد البته به شرط آن که کسانی که به حج تمتع رفته اند به حقیقت با ایمان و برای کسب آگاهی و شعوری تام به آنجا رفته باشند .
این بحث را به این جا آوردم که در شب قدر ، قرآن که کتاب الله است ، سوره حج را که از ابتدایش پیش چشمان ما به نمایش گذاشت تا از مفهوم حج به مفهوم شب قدر بتوانیم وارد شده و واقف شویم ، یعنی چه ؟ در شب قدر آدمیانی که صاحب اعتقاد مذهبی و ایمان قلبی می باشند دور هم با یک هدف واحد جمع می شوند تا کلام پیامبر(ص) و امامشان را در باب این شب مشاهده نمایند و در عمق وجود خویش بنشانند . پس همه با هم ، بنابر توصیه های پیامبر(ص) و اهل بیتشان(ع) اعمالی واحد را انجام می دهند . یعنی یکپارچه و متحّد دست به اعمالی یک جور و از یک بُنیان می زنند . پس می بینید همه شب های قدر در تمام مجامع اسلامی دعای جوشن کبیر می خوانند ، شاید وقت کنند و دعاهای دیگر را هم بخوانند ولی جوشن کبیر را می خوانند ، همه قرآن سر می گیرند ، همه خدا را قسم می دهند به نام 14 معصوم که از گناهانشان بگذرد ، العفو می گویند .... همه یک جور . پس شب قدر جهت گردهمایی و یکپارچگی مسلمانان و مؤمنین جهان قرار گرفته است . پس شب قدر ، شب عملی جمعی می باشد اما از سوی دیگر نیز عملی انفرادی است ، چرا ؟ چون هر کسی در این مجموعه یکپارچه خودش هم با ذره ذره وجودش موجودیتی با آحاد کثیر است که در عین حال کاملاً صاحب وحدتی عجیب می باشد . به همین دلیل بخش بخش وجود هر آدمی در این مجموعه جمعی شروع به کسب تجربه های فردی می نماید که مجموعه این تجربیات فردی خود نیز آگاهی و شعوری یکپارچه را بوجود می آورد . شاید که گفته اند ملائک در شب قدر به زمین فرود می آیند و در میان بندگان خدا قرار می گیرند و سرنوشت یکسال آنها را با خود می آورند ، همین است . هر مَلَکی صاحب نوری و رحمتی خاص از جانب پروردگار است که با ورود به هر بنده ای بخشی از آن تکه تکه های وجودی اش را منوّر نموده است و بر آن تکه روزی یک سالش را اعلام نموده و می نویسد و با رسیدن به سحرگاه همه نقطه های وجودی آدمی منوّر گشته ، تکلیف خود را دریافت نموده و آماده شروع روزهای جدیدی می شود که صد البته این قصه کامل برای آن دسته از بندگان الهی اتفاق می افتد که از قبل تدارک این شب را دیده اند . یعنی در ماه های رجب و شعبان اعمال 9 ماه قبل را بررسی و تسویه نموده اند و جهت پاکسازی خویش بسیار استغفار کرده اند تا با ورود به ماه رمضان و بهره گیری از سفره باشکوه الهی خود را مهیّا کرده به شب قدر برسانند و در آن شب همه بخش های جسمی ، نفسی و روحی شان آماده پذیرائی و دریافت تقدیر خویش از ملائک مأمور نور و شعور الهی باشند . آن وقت رمضانشان ماه سرور و شادی خواهد بود و با موجودیتی بسیار نو و آگاه به استقبال عید فطر می روند . 

• < قبلی
• بعدی >