هوالحق

کلمه ادم را نگاه می کردم انرا بخش کردم ا ، دم و چقدر جالب امد زیرا ادم تشکیل شد از ا ه و دم یعنی فروبردنی و بیرون اوردنی که میدانید چه خوش گفت ان پیر دانا که هر نفسی که فرو میرود ممد حیات است و چون بر می اید مفرح ذات . یعنی انچه را که از هوا فرو می بریم کمک کننده به حیات و ادامه زندگی است اما انچه که از درون به بیرون می اید شادی بخش ذات است . زیبا نیست سفری به گذشته های دور نمودم انزمان که خداوند عالم جسم ادم را خلق فرمود و بی جان بر زیر باد و باران و اب و اتش قرار داد و سالیان درازی چنین بود اگر قرار بود که  هر کدام از ان چهار عامل حیات بر او زندگی ببخشد که در طی ان سالیان بخشیده بود اما چنین نشد تا زمانی که حضرت حق بر او دمید یعنی اولین اه یا نفس را بر ان موجود بی جان خلق شده دمید و ادم زنده گشت حیات یافت و به شکرانه این یافتن حیات همان اه را به بیرون فرستاد و مفرح ذات گشت .دوست من حواست با من است همین الساعه که نوشته های مرا می خوانی چند بار اه گرفتی و انرا براوردی ایا متوجه بودی که هر بارعامل حیات را از جانب حضرتش دریافت نمودی و دوباره بسوی حضرتش برگرداندی و ایا در شکرانه اش شادی و فرح برای سپاسگزاری حضور حضرت منورش نثار کردی ؟ میدانی تا به امروز چند بار با این اه و دم هایی که گرفتی و برگرداندی در محضر منور حضرت دوست بودی ؟ و انوقت چند بار از تنهایی نالیدی و شکوه نمودی ؟ چند بار پاک و پر از نور گرفتی و پرا ز تاریکی و نفرت برگرداندی یعنی نه تنهامفرح نبودی بلکه مشمءز کننده ذات هم بودی ایا بر تو دمید که اینچنین دم را باز گردانی ؟ ایا می شود که لحظه ای دم را نگیری و بتوانی بازدمش را برگردانی ؟ ایا حالا میتوانی بفهمی که حتی از رگ گردن هم بتو نزدیکتر است ؟ و تو در محضرش چه کردی ؟ از خوان کرمش خوردی و بهره بردی و هر لحظه ما بقی را لگد کوب ستم بر نفس خویش نمودی . ایا هنوز وقتش نرسیده که بخود ایی ؟

• < قبلی
• بعدی >