هوالحق

شب گذشته برنامه قند پهلو را نگاه می کردم در بخشی از آن یک تصویر کارتونی را نشان دادند تا شاعران طنزگو هر کدام شعری در وصف ان فی البداهه بسرایند و این کار هر جلسه آنهاست اما امشب اتفاق جالبی افتاد و این بود که 4 نفر شرکت کننده در مسابقه و مجری و 2 داور که همگی طنز پرداز بودند و مجری و داورها معروف و صاحب صلاحیت هم هستند هر کدام برای داوری خود نیازمند پرسش از نوع نگاه شرکت کننده ها شدند و طبعا در مواجه با پاسخ انها نیز خودشان دیدگاهشان را بیان کردند و چقدر زیبا بود که هر 7 نفر انها هر کدام نگاهی متفاوت نسبت به بقیه در مورد یک تصویر کارتونی داشتند و جالبتر هم آنکه نگاه همه آنها در جای دید آنها به مطلب کاملا صحیح و عمیق بود و باز هم تعجب برانگیز تر انکه دیدگاه هیچکدام بر دیگری عمیق تر یا مهم تر یا برتر نبود .

من در همان لحظه بر خلقت پروردگارم احسنت گفتم و سپس با خود اندیشیدم پس به تعداد همه آدمیان مسیر انتخابی بسوی حق وجود دارد که اگر درست بنگریم هیچکدام بر دیگری برتری ندارد مگر آنکه روشی و یا حرکتی خلاف دستور حق در آن قرار داشته باشد که در آنصورت آن مسیر انحرافی است و باید تعویض و یا اصلاح گردد .

اما مساله حایز اهمیت اینست که هر کدام ما پس از انطباق اعمال انتخابی در مسیر بر اساس شریعت بهتر است بقیه را بحال خود بگذاریم تا از نظرگاه خویش مسیر عبورشان را انتخاب نمایند .شما اینطور فکر نمی کنید ؟

اگر بامن هم عقیده هستید باهم دستها را بدعا بلند کنیم و باهم 5 بار بگوییم اللهم عجل لولیک الفرج

راستی میدانید که هر انسانی در بدو تولد یا زن است یا مرد ؟ مغلطه نکنید موارد بسیار استثنایی را مطرح نمی کنم بلکه بطور عموم صحبت و طرح مساله می نمایم .خوب اینکه امری بدیهی است و همگان می دانند . اما هیچ توجه نموده اید بعضی از کلمات که زاییده یک مقام است در بدو تولد بر آدمی اعطا نمی گردد. مثل چی ؟ عرض می کنم مثل ( مادر ) مادر بودن یک مقام به تنهایی نیست بلکه به نظر من یک موجودیت است که از ابتدای تولد وجود خارجی نداردو تنها زمانی که در یک زن ،زایش بوجود می آید با تولد نوزاد ،ماهیت مادربودن نیز زاییده می شود و کسی که تا دیروز فقط یک زن بود امروز متولد شد چون دیگر زنی است که مادر است عنایت بفرمایید این قصه یا این اتفاق فقط برای آدمی است علیرغم انکه در گیاهان و یا حیوانات از هر قسم این زایش یا تولید مثل وجود دارد اما این ماهیت یعنی مادر بودن وجود ندارد صبر کنید تا عرض کنم در گیاهان و یا در حیوانات پس از تولید مثل و آخرین حد آن تا جایی که گیاه یا حیوان متولد شده بتواند خود را نگه داشته و بگرداند مثلا پرنده ها تا زمانی که پرنده پرواز را بیاموزد مادر او را همراهی می نماید و پس از ان هر کدام بدنبال بقیه دوره حیات خویش می روند و در زمان تولید مثل بعدی این قصه دوباره تکرار میگردد اما در آدمی چنین نیست بلکه مادر بودن تا پایان دوره حیات آدم حتی زمانی که ماهیت زن بودن در او بسیار ضعیف گشته با قوت خود و شاید هم بیشتر از ابتدای راه وجود دارد و حالا آیا پس از مرگ زمینی چه می شود هنوز نمیدانم چون تجربه نکر ه ام .اما در دنیا که به شکلهای مختلف و در اقوام و رنگها و زبانهای این مطلب قابل رویت است ایا وقتش نرسیده که قبل از میل به بچه دارشدن به این جریان پر عظمت نیز بیندیشیم و آیا نباید دو مقام زن بودن و مادر بودن را جدا از هم دارند و یا جدا از هم با انها باید روبرو شویم ؟

زنی که مادر شد بایدتولد مادر بودن خود را بپذیرد و با این موجودیت جدید در حد و اندازه خودش روبرو شده ورفتار نماید. و اما فرزند با بزرگ شدنش می بایستی این موجودیت متولد شده با خودش را که مادر نام گرفته است را درک نموده و رفتاری هم شان هم تولدی با خودش را داشته باشد تا جامعه در تعادل و مرکز ثقل خودش گردش نماید . و اینهمه ناهنجاری مشاهده نشود.

راستی چه کسی مسیولیت این آموزش را به هر دو طرف بر عهده می گیرد ؟ به این فکر کنید و برایم پاسخی مناسب اگر یافتید بفرستید سپاسگزار شما خواهم بود .

• < قبلی
• بعدی >