بسم الله الرحمن الرحیم

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى وَأَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿۲۹﴾
آیا ندیدی که خدا شب را در روز و روز را در شب داخل می کند آفتاب و ماه را مسخر ساخته هر کدام تا زمان معینی روانند، خدا به آن چه می کنید آگاه است.
خداوند به چیزهایی اشاره می کند که دست هیچ بشری نمی تواند در آن دخالتی داشته باشد تا روز موعودی که خودش مقرر کرده است، یکی از آن چیزها به پایان رسیدن شب و آغاز روز است. من همیشه می گویم مثل رنگین کمان است رنگین کمان های واقعی را که تشکیل می شود اگر خوب نگاه کنید رنگ های مختلف است ولی قشنگی اش به این است هیچ رنگی را نمی توانی بگویی کجا خط بکشی و بگویی که تمام شد و آن یکی از کجا شروع شد، در مورد شب و روز هم همین طور است، شب را می آورد و جایی تمام می کند شما نمی توانی بگویی که این جا پایان شب است، به گونه ای شب را می آورد و روز را انگار در یک نقطه ای روی آن می کشد و دیگر دیده نمی شود و یا بالعکس روز را می کشد می برد و در یک نقطه ای داخل شب می کشد، هیچ چیز معینی شما بر آن ها نمی توانید معین و ارائه کنید.
آفتاب و ماه را مسخر ساخته، یعنی خورشید و ماه حرکت هایشان و تشعشعاتی که از خورشید می آید و انعکاساتی که ماه می گیرد و بعد نوری که در شب ها ارائه می کند هیچ بشری نمی تواند در آن دخالتی کند.
هر کدام تا زمان معینی روانند، زمان آشکاری خورشید و ماه و بالعکس پنهان شدن هایشان دست هیچ کس نمی تواند در آن داخل باشد، خدا به آن چه می کنید آگاه است. می گوید مگر این ها را ندیدی؟ این ها را کسی آفریده که به او خدا می گویند اگر این خدایی که توانسته این ها را بیافریند و تو بنده قادر به آفرینش آن نیستی پس باور کن به همه چیز آگاه است، چه آن چه که در درونت می گذرد چه آن چه که در بیرون تو می گذرد و چه آن چه که فکر می کنی و انجام می دهی یا بالعکس.
ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ ﴿۳۰﴾
این ها دلیل آن است که خدا بر حق است (نمی توانید به هیچ عنوان دلیلی بیاورید که خداوند بر حق نباشد)، غیر از او هر چه می خوانند باطل است، (به دنبال خدایانی که این دوره و زمانه مثل علف از هر گوشه ی این دنیا سبز می شود و بیرون می آید و ارائه می شود توجه نکنید) و خدا بلند مرتبه ی بزرگ است (هم مقام بلند دارد در اعلی نقطه است و هم بزرگ است).
أَلَمْ تَرَ أَنَّ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللَّهِ لِيُرِيَكُمْ مِنْ آيَاتِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴿۳۱﴾
آیا ندیدی که کشتی ها به لطف خدا در دریا روانند تا برخی از نشانه های خود را نشانتان دهد، (چه کشتی هایی که روی دریاها روان شدند و چه جاهایی گم شده ای را که پیدا کردند، تاریخ را بخوانید جاهای بسیاری بود که بشر هرگز به آن ها دست پیدا نکرده بود و زمانی که کشتی ها بر آب ها روان شدند در اثر حرکت به آن نقطه های پنهانی دست پیدا کردند)، قطعا در این برای هر شکیبای سپاسگزار نشانه هاست (هم باید شکیبا باشد یعنی صبر بسیار خوب و جمیل داشته باشد و هم قدر شناس و شاکر باشد).
وَإِذَا غَشِيَهُمْ مَوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ ﴿۳۲﴾
و چون آن ها را موجی کوه پیکر فرا گیرد خدا را با خلوص بخوانند (در دریاها اگر موج های بلندی بیاید و کشتی ها را بگیرد آن ها می آیند و خداوند را صدا می کنند، در گرداب بلاها آن چیزی که می گوییم توحید فطری که روز میلاد پیامبر(ص) در مورد آن صحبت کردیم و خداوند به همه داده است منتها همه آدم ها به اندازه ای که می خواستند از آن برداشتند بر اساس آن توحید فطری در هنگام بلاها ظهور پیدا می کند اما وقتی خدا به ساحل نجات می رساند فقط عده ای از آن ها که نجات پیدا کردند راه اعتدال و وفای به عهد را پیش می گیرند. شأن نزول این آیه هنگام فتح مکه بوده است، می گویند پیامبر(ص) جز 4 نفر همه را مشمول عفو عمومی کرد، 4 نفر را نبخشید یکی از آن ها اکرمه بود، او فرار کرد سوار یک کشتی شد در وسط دریا یک طوفان بلند شد، اهل کشتی گفتند بیایید از بت ها خداحافظی کنید چرا که دیگر کاری از بت ها بر نمی آید به خدا چنگ بزنید، اکرمه گفت خدایا من با تو عهد می بندم اگر مرا از این مهلکه نجات بدهی دست در دست پیامبر(ص) بگذارم و اسلام بیاورم، او از بلای دریا نجات پیدا کرد نزد پیامبر(ص) آمد و مسلمان شد اما آیات الهی را جز پیمان شکنان کفران کننده انکار نمی کنند. مراقب باشید جز پیمان شکن ها نباشید ما بحث پیمان را روز ولادت پیامبر(ص) مطرح کردیم.
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا يَوْمًا لَا يَجْزِي وَالِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَنْ وَالِدِهِ شَيْئًا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ ﴿۳۳﴾
ای مردم از پروردگارتان پروا کنید (پروا کردن یعنی تقوا جستن، تقوا جستن یعنی آن چه را که خداوند خواسته انجام بدهیم و آن چه که ما را نهی کرده انجام ندهیم)، و بترسید از روزی که نه پدری از فرزندش رفع بلا کند، نه فرزندی از پدرش (چنین روزی خواهد بود که بلاها را حتی عزیزترین کسانمان از ما نمی توانند دفع کنند)، به یقین وعده خدا حق است پس زندگی دنیا شما را نفریبد. (خیلی ها را زندگی دنیا فریفته است و آن فریب کار(شیطان)، شما را به خدا مغرور نکند، نوح (ع) به پسرش گفت بیا پسرجان عن قریب امواج تو را می گیرد گفت خودم را به بالاترین کوه می رسانم. مراقب باشید چون این روزها، روز فریب کاری است روزهای خیلی عجیبی می گذرانیم، از یک سو ما بسیار موجودات پسندیده و لایقی هستیم چرا که این روزگار را می بینیم و از سویی دیگری خداوند به ما کمک کند فریب شیطان را نخوریم.
إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ ﴿۳۴﴾
بی تردید خداست که علم قیامت نزد او است (در مورد علوم باطنی علم قیامت چگونه خواهد شد و کی خواهد شد فقط نزد خدا است)، باران می فرستد آن چه در رحم هاست می داند کسی نمی داند فردا چه به دست می آورد کسی نمی داند در کجا می میرد بی تردید خداوند دانای آگاه است. (هیچ کس نمی داند مگر در زمان های خاصی به امامان و به افراد انتخاب شده خداوند در یک نقطه ای ابلاغی داده باشد چه طور که امام حسین (ع) می دانستند در کربلا خواهند ماند بنابراین خیلی عجیب نیست ولی علم این ها در نزد خداوند است). خداوند دانای آگاه است (هم می داند و هم دانسته هایش از روی آگاهی است. می گویید دانستن چیست؟ آگاهی چیست؟ در عین این که به هم پیوسته است ولی در عین حال از هم جداست ما خیلی چیزها را در دنیا می دانیم اما چه چیز را می دانیم؟ آن چه را که در ظاهر است به آن چه که در پس آن اتفاق خواهد افتاد آگاه نیستیم. کلیپی را از یک استادی می دیدم می گفتند برای پرپشت شدن موها، سرتان را با آب و نمک بشویید، گفتم استادجان درست است غلط نیست اما در پس آن چه اتفاقی می افتد این را نمی دانم آن وقت خودش یک تار مو در سرش نیست کاملا علمش را قبول دارم خیلی جاها هم از آن استفاده کردم خوب می داند و خیلی هم ساده بیان می کند ولی واقعیت این است ما خیلی چیزها را می گوییم اما در عین حال آگاه نیستیم. شاید پانزده سال پیش به من توصیه کردند که یک تشک با نمک سنگ درست کن روی آن بخواب، خُب نمک خیلی چیز خوبی است همان طور که می دانید جاذب آب است منم که بسیار بدنم آب داشت، من این کار را کردم یک تشک بزرگ در ابعاد 2×1 انگار که می خواهد روی آن هرکول بخوابد دادم برایم با کمی پشم و نعناع خشک همراه سنگ نمک آسیاب کرده دوختم، اما واقعیتش این است کسی که این دستور را به من داد می دانست نمک آب را می کشد اما آگاه نبود که اگر از یک میزانی عبور کند چه بلایی می آورد این خیلی مهم است، اما خدا دانایِ آگاه است.

• بعدی >