بسم‌الله الرحمن الرحيم

عرض کنم خدمت دوستانی که نوحه خوانی می کنند و عزاداری می کنند، جوانهای ما که در نوحه خوانی شرکت می کنند و نوحه خوانی می کنند بسیار بر این امر توجه خاص کنند. سال پیش و سال پیش از آن پسرم خیلی اصرار داشت که هیئت برپا کنیم و بنده پاسخ می دادم که آنقدر بزرگ نشدید که هیئت برپا کنید و امروز می دانم که درست گفتم و اشتباه نکردم.اما این مفهومش این نیست که با هیئت گذاشتن مخالف بودم. خیر! بلکه هیئت برگزار کننده کامل ،عاقل وجامع نداشتم. چون هیئت ، به راه انداختن یک دسته نیست. هیئت یک فرهنگ است که این فرهنگ در جامعه باید جاری باشد تا روزی که منقتم خون حسین(ع) بیاید. بعد از اون ایشان هر دستوری دادند ما همان کار را انجام می دهیم. گفت عزاداری کنید می کنیم گفتند نکنید ما هم عزاداری نمی کنیم چون ما تابع امام هستیم. هیئت باید دارای یک چهارچوب بسیار خوب ، محکم و جامع باشد. در انتخاب اعضاء، گردانندگان،پولهایشان، نوع رفتارشان. افرادی که در زندگی روزمره دچار اشکال هستند نمی توانند هیئت نگهدارند و به درد نمی خورند چون در هیئت رفتارهایی را بروز می دهند که مردم را از حیطه دین دور می کنند. نوحه خوانهایی که در هیئت می خواهند نوحه بخوانند باید کاملا معتقد،متدین و راه امام را شناخته باشند. تشخیص بدهند امام می خواهد چه بگوید. امام سجاد (ع) قبل از ورود به مدینه بشیر ابن حذلم را صدا کرد گفت برو با اشعارخوانی مردم را دعوت کن و بگو ما آمده ایم ؛ پس به این نقطه ، نظر دارند بنابراین اشعار خوانی ایراد ندارد. قابل توجه کسانیکه ایراد می گیرند، اشعار خوانی ایراد ندارد ولی خواهش می کنم نوع اشعارتان را طوری انتخاب کنید و اشعاری انتخاب کنید که شایسته مقام معصوم است. موضوعات خلط نشود. می دانید بنده چقدر درگیر هستم باجملاتی که در اشعاری که می خوانند دارای وزن قشنگی است. بعضی ها می شنوند و می گویند چه اشکالی دارد؟ « خدای احساس»، « خدای عشق» ! ما در فرهنگ فارسی مان همیشه اینطور بکار می بریم. چیزی را که می خواهیم در اوج بکار ببریم اینطوری می گوییم «خدای شجاعت»، « خدای دلاوری»،« خدای محبت»! نکنید ! بنده می دانم شما منظور بدی ندارید ولی نکنید. بیایید از امروز به بعد طوری بخوانید که شایسته امام معصوم باشد و مقام ها با هم قاطی نشود. یا در یک اشعاری می خوانند که حضرت موسی(ع) در مقابل حضرت عباس کوتاه آمد.رابطه بین حضرت موسی (ع) و حضرت عباس خودشان می دانند. تو چیکار داری که تعیین می کنی؟ نکنید این کارها را. شما چرا رابطه تعیین می کنید؟ همین کارها را کردید که در رابطه های عادیتان می گویید واظهار نظر می کنید که مثلا این دو نفر با هم کارد و پنیر هستندیا رابطه عاشقانه دارند، تو از کجا دیدی؟ چه کسی به تو گفت اینقدر اظهار نظر کنی؟ همینطوری گسترش پیدا می کند و متاسفانه سراینده اشعار دچار مشکل میشوند و می رسیم به جایی که خداوند در سوره شعرا مذمت می کند و بخاطر همین اشعار است. هر کجا خواستید مراسم عزاداری تان را پهن کنید، پهن کنید . هر کجا خواستید حضور پیدا کنید حضور داشته باشید ولی حضور با شعور داشته باشید. مراقب باشید.از افعالی که خدای ناکرده تفرقه انداز است جلوگیری کنید؛ از اشعاری که خدایی نکرده شبهناک است جلوگیری کنید. خیلی ها مانند بنده وقتی اشعار را می خوانند اصلا نمی شنوم .کسی به بنده کار نداشته باشد من اصلا نمی شنوم. همان اولش در را باز می کنند می روم داخل می نشینم تو سر خودم میزنم . هیچکس هم زار زدنم را نمی بیند. آخر چیزی بیرون نیست که شما ببینید. ولی خیلی از آدم ها هیچ جا نمی روند و همین جا هستند. دو تا گوش دارند شش تای دیگر هم قرض می کنند تاخوب بشنوند. دو تا چشم هست شش تا دیگر را هم قرض می کنند ببینید چه می بینند . خب خوراک بد به مردم ندهند بگذارید مردم زندگی شان را بکنند.اون بد کاری می کند که زیاد دقت می کند به شما چه؟شما که آدم خوبی هستی کاری بکن که چیز بد بهش ندهی . باعث گناه نشوید. خواهش می کنم به این نکته توجه کنید.

• < قبلی
• بعدی >