منو

شنبه, 08 ارديبهشت 1403 - Sat 04 27 2024

A+ A A-

دلنوشته شماره صد و ششم

  • نوشته شده توسط مدیر سایت
  • دسته: دلنوشته
  • بازدید: 2930

 بسم الله الرحمن الرحیم

در سوره اعراف آیه 12و13می خواندم که خداوند فرمود :چه چیز تورا از سجده کردن باز داشت وقتی که به توامر کردم ؟ گفت من از او بهترم مرا از آتش آفریدی و اورا از گل . گفت از آن جا فرو شو که تورا نرسددر آن تکبر نمائی پس بیرون شو که تو از فرومایگانی.
در این دو آیه نکته های ظریفی وجود دارد : الف : وقتی امر، امر خالق است فقط اطاعت می پذیرد .به شیطان توجه نکرد آنچه را که به آن فخر می نماید یعنی می گوید من را از آتش آفریدی ،از آن خودش نمی باشدو بر آن تملکی ندارد و بوجودآورنده اش نیست که به آن فخر می نماید ،بلکه خدایش در هر لحظه می تواند این آفرینش رابه پست ترین درجه تنزل دهد پس درجه ای که در آن هستی از آن خودت نیست پس مباهاتت به چیست ؟
ج:خداوند فرمود از آن جا فرو شو .این (آن جا) کجاست؟ مکانی است یا مرتبه ای است؟ بطورحتم باید مرتبه ای باشد زیرا ابلیس در نزد پروردگار از جنسیت خود سخن می گوید
یعنی آگاهی بالائی در شناخت حقایق را داراست و خداوند این مرتبه بالای آگاهی را از او می گیرد.چرا که به سبب داشتن آن تکبرورزید و این نکته قابل توجهی است .زیرا سپس فرمود (تواز فرومایگانی) یعنی چه؟ اورا به سبب تخلف و تکبرش از آگاهی به مرتبه ناآگاهی فرستاد و فرمود تواز فرومایگانی .پس هرکس که برخوردار از آگاهی نباشد ویا بهتر بگویم تلاشی برای کسب آگاهی برتر نسبت به حقایق جهان هستی ننماید از طبقه فرومایگان است و خواه ناخواه همنشین ابلیس خواهد بود زیرا خداوند اسباب بزرگی و پیمودن پله های تکامل را برای هر انسانی فراهم آورده است .

نوشتن دیدگاه





تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید