بسم الله الرحمن الرحیم

من را نمی شناخت کسی این جا

گُم، نامم، نامم گم شده
گم نامم و به نام تو می نازم
شادم که مثل عده معدودی شعری برای نام نمی سازم
شعرم برای توست، شعاری نیست
کشتی برای موج سواری نیست
باور مکن که دل به زمین دادم
وقتی تویی بهانه پروازم
هر جا که نامِ نامی تو آن جاست
قلبم بهانه غزلی دارد
این سوز ریشه ای ازلی دارد
پس با غمِ عزیزِ تو دمسازم
شعرم اگر چه هیچ نمی ارزد
سوزانده است نام و نشانم را
می سوزم و به هیزم ابیاتم بینی
به عشق، شعله می اندازم
یا صاحب الزمان و زمین موعود

دانای هر که آمد و هرچه بود
گم نامم تویی تو، گم نامم تویی تو
که می دانی تنها به نامِ سبزِ تو می نازم
آن چه را که خواندم از من نبود ولی حرف من، کلام من، قلب من بود که برای شما آن را باز کردم ان شاءالله که به قلب هایتان نشسته باشد.
در ایّامی به سرمی بریم که بیش از هر دوران، عصر و قرنی نیازمند ظهور منجی عالم می باشیم و تنها نقطه امیدمان به این که مظلومان جهان از زیر چکمه های استعمار و استثمار ظالمان عالم خلاصی یابند فقط ظهور آخرین حجّت خدا می باشد. گرچه که معاندین و یاوه گویان دمادم تلاش می کنند این نقطه روشن امید را در قلب های مؤمنان عالم به تاریکی بکشانند، اجازه ندهید. با معاندین اگر علم دارید و اگر می توانید مقابله کنید، اگر ندارید ترکشان کنید که فضایی برای گفتگو نداشته باشند این حداقل کاری است که می توانید انجام بدهید. این روزها باید خیلی حواس داد، همه ما روی لبه چاقو راه می رویم و هر لحظه ای که به یک سمت تمایل پیدا می کنیم فرق هم نمی کند به این طرف یا آن طرف تیزی چاقو را می فهمیم، می بُرد، خیلی باید مراقب بود. در این راستا مثل همیشه سری به کتاب خدا کلام وحی الهی زدم. در سوره انبیا آیه 105 خواندم: وَ لَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ. همانا در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد، نص صریح قرآن. در این آیه کلمه ذکر به معنای چیزی است که مایه تذّکر و یادآوری است که بعضی ها فکر می کنند که فقط برای زبور و تورات است. اما در سوره تکویر آیه 27 می خوانیم: إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ. این جزءتذکاری برای جهانیان نیست، که در طی آیات اشاره به قرآن دارد. پس آیه 27 تکویر و 105 سوره انبیا مکمل همدیگر هستند که خداوند فرموده: در زبور گفته شده، در قرآن هم آمده که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد. طبرسی در مجمع البیان جلد 7 آورده است که از امام باقر(ع) در تفسیر این آیه پرسیدند؛ امام فرمودند: این بندگان صالح همان یاران مهدی آخر الزمان هستند. شما چه کاره اید؟ شما چه کسی هستید؟ رسیدید به جایی که بتوانید با افتخار بگویید که ما خدمه ، یار امام زمان(عج) هستیم. امام باقر(ع) فرمودند: این بندگان صالح همان یاران مهدی در آخرالزمان اند، کلام معصوم. مرحوم طبرسی در ادامه همین حدیث آورده، حدیثی که شیعه و سنی از پیامبر اسلام نقل کرده اند که پیامبر فرموده اند: اگر از عمر دنیا جزء یک روز باقی نماند خداوند آن روز را آن قدر طولانی می گرداند تا مردی صالح از خاندان مرا برانگیزد او جهان را پُر از عدل و داد کند همان گونه که از جور و ستم پر شده باشد. این موضوع آن قدر پُر اهمیّت است که مثل همین موضوع در کتاب مزامیر داوود نبی که امروز جزء کتب عهد قدیم تورات است آورده شده در مزمور 37 مزامیر داوود چنین می خوانیم: شریران منقطع می شوند اما متوکّلان به خداوند وارث زمین خواهند بود و زمان اندک است که شریر نیست می شود ، یعنی در زمان خیلی کوتاهی شروران نیست می شوند که هر چند مکانش را بگردی ناپیدا خواهد بود، یعنی چنان نیست می شوند که دنبال جای قبلی آن ها می گردی ناپیدا است، پیدا نمی شود اما متواضعان وارث زمین شده از کثرت سلامتی متلذّذ خواهند شد، از زیادی سلامتی جسم و روح و امنیّت صاحب لذّت خواهند شد، متبرکان وارث زمین خواهند شد اما ملعونان وی منقطع خواهند شد. بنی اسرائیل کجاست؟ صهیونیست ها کجاست؟ مگر در کتاب این ها نیست، مگر نمی خوانند پس چگونه هر روز می کُشند، آن وقت من و شما در خانه هایمان در فضای گرم نشستیم روی مبل های راحتی لم می دهیم و اظهار نظر هم می کنیم این جا این حق است، آن جا آن حق است. محمد بن جعفر از علویان بود در زمان مأمون بر ضد خلافت عباسی قیام کرد، محمد بن جعفر می گوید یک روزی شرح این همه گرفتاری ها و بدبختی ها و قصّه هایی که در زمان مأمون علویان با عباسیّان، داشتم این فشارها را برای مالک بن انس نقل می کردم او گفت: صبر کن تا تأویل آیه 5 سوره قصص آشکار گردد. می خواستیم بر کسانی که در زمین به زبونی کشیده شده اند منّت نهیم آن ها را پیشوایان مردم گردانیم، ایشان را وارثان زمین کنیم. در سوره نور آیه 55 می خوانیم: خدا به کسانی از شما که ایمان آورده (با من و شما است)، کارهای شایسته کرده اند وعده داده است که حتماً آن ها را در زمین جانشین کند. می دانید جانشین یعنی چه؟ منظور پادشاه نیست. جانشین یعنی خلیفه الله، خلیفه خدا، ما پادشاهی می خواهیم چه کار کنیم! فیلم زاپاتا را تماشا می کردم یک انقلابی عجیب و غریب وقتی به حکومت رسید، آرام آرام بالا آمد و شروع کرد به کشتن کسانی که یک روزی مثل خودش بودند، بعد یک دفعه به خودش آمد. ما پادشاهی نمی خواهیم، ما می خواهیم در زمین جانشین بشویم یعنی خلیفه الله چنان که اسلافشان (پیشینیان،گذشتگان) راجانشین کرد؛ دینشان را که برایشان پسندیده برای آن ها استقرار بخشد، خوفشان را به ایمنی بدل سازد، این ها چه کسانی هستند؟ تلویزیون نگاه می کردم چادر پارچه ای زده اند و یک عده از مردم فلسطین زیر چادرها نشسته اند و حاضر نیستند در این سرما از آن جا بروند، چه چیزی آن ها را آن جا نگه می دارد؟ خداوند فرموده دینشان را که برایشان پسندیده برای آن ها استقرار بخشد، خوفشان را به ایمنی بدل سازد، آنان مرا بندگی می کنند، من و شما چه قدر بنده هستیم؟ آنان مرا بندگی می کنند و چیزی را با من شریک نمی سازند، هر کسی پس از آن کفر ورزد آن ها واقعاً فاسق هستند. آیات، احادیث و روایات در این باب خیلی زیاد است من به دلیل ضیق وقت همه را نیاوردم، گفتم در خانه اگر کَس است یک حرف بس است. سال ها است که عالم زمین زیر سایه و چتر حمایت امام عصر(عج) به سر می برد از سال 255 تا به امروز و عالم از وجود مبارک امام زمان(عج) بهره می برد؛ شاید این پرسش در ذهن جوانان، نوجوانانِ مسلمان شکل بگیرد: اگر مؤمنین از برکت وجود مولا در ایّام غیبت بهره مند می شوند پس چرا ما درخواست ظهورشان را می کنیم؟ ما که از برکت ایشان استفاده می کنیم. نکته مهم این است: در عصر غیبت همان گونه که وجود زنده مولا در پس پرده حجابی پنهان است، مولا مثل من و شما زنده است اما چرا ما ایشان را نمی بینیم؟ وقتی آقا ظهور کنند بعضی ها می گویند من این آقا را هر روز در این کوچه می دیدم. وجود زنده مولا در پس پرده حجابی پنهان است و هر چشمی بدون اِذن ایشان قادر به دیدنشان نیستند، همان طور خوب و بد، زشت و زیبا، حلال و حرام، واقعیّت های تلخ و شیرین و....در پس پرده حجاب قرار دارند و چه بسا که در نگاه بسیاری از انسان ها برعکس هم عیان می شود. بنده بعضی وقت ها می گویم بعضی کارها برازنده آدمی نیست چرا یک آدم کاری را می کند که برازنده او نیست؟ می گویند: چه اشکالی دارد و هزار دلیل می آورند که مورد و مسئله ای ندارد، چرا؟ چون همه این ها زیر پرده حجابی قایم شدند و آدم ها قادر به تشخیص نیستند، نگوییم پس گناهی به گردنشان نیست، صد البته که به گردنشان است، چرا؟ هر کسی خودش را با تهذیب قرآنی پرورش ندهد قادر به تشخیص درست مطالب نخواهد بود. شما می خواهید تشخیص درست داشته باشید، جمیع دستورات شما در کتاب خداست، بروید به دنبال آن ها، بعضی ها را متوجه نمی شوید از آن هایی که از شما جلوتر هستند بپرسید تا وقتی که خودتان به آن دست پیدا کنید. اما متأسفانه این طور نیست خِیل عظیمی از انسان ها دچار بحث نفس هستند، در دام نفسشان گرفتار هستند اما وقتی پرده حجاب غیبت از مولا امام زمان(عج) برداشته بشود، پرده حجاب از روی تمامی واقعیّت هایی دنیایی هم برداشته می شود آن وقت است که حد و مرزِ زشتی و زیبایی، درست و غلط، حلال و حرامِ اعمال واضح می شود. پس فهمیدیم آقا باید ظهور کند خیلی کار داریم، وقتی به این نقطه رسیدیم که آقا ظهور کرد، این حجاب ها برداشته شد چه اتفاقی می افتد؟ بودن در عصر ظهور، چه بسیار انسان هایی که با تشخیص غلط بدون این که بخواهند گناه کنند (قصدشان گناه کردن نبوده ولی تشخیص شان غلط بوده، آلوده است، به مسیر خطا رفتند) این آدم ها وقتی که درستی ها را می بینند با قلبی روشن و پشیمان بر می گردند، کجا برمی گردند؟ می روند زیر سایه مولایشان، می گویند آقاجان ما درست آن را نیاموخته بودیم، شما به ما بیاموز تا ما اطاعت کنیم. چه بسیار انسان هایی که در عصر ظهور متوجه می شوند خودداری از نفسانیّاتِ غلط آن ها را یاری کرد تا امروز پشت سر مولا امام زمان(عج) قرار بگیرند، شادان، خندان، قدر شناس و سربلند قدم بزنند، خوش به حال آن ها، ای کاش ما هم جزء آن ها باشیم. اما یک دسته سومی هم وجود دارد که در عصر ظهور در جایگاه فرعون و فرعونیان می نشینند. فرعون می دانست خدا وجود دارد اما نمی خواست پیش موسی(ع) کم بیاورد گفت: بنّاها را بیاورید می خواهم یک برجی بسازم تا آسمان، برسم به خدای موسی، خدای موسی را پایین بیاورم تا بفهمد خدایش دروغین است. یک عدّه ای در عصر ظهور می دانند چه درست است و چه غلط اما جایگاهشان، جایگاه فرعون است، حق را می فهمند، سرسختی و لجاجت می کنند چون داخل دریای سیاه نفس، غرق هستند دیگر راهی برای برگشتشان نمانده است و سرنوشتشان چون فرعون و یارانش خواهد داشت. در دریای خروشان حق طلبی و آزادگی، مسلمانان و مؤمنان جهان زیر پرچم یگانه مولا حجّت ابن الحسن العسگری(عج) غرق و نابود خواهند شد، ان شاءالله. پس الان درمی یابیم که چقدر به ظهور مولا نیازمندیم، در ظهورشان یقین های مؤمنین همانند یقین حضرت ابراهیم خلیل(ع) که از خدا درخواست کرد به یقینی استوارتر و قاطع تر بدل بشود. آن هایی که در شک و تردیدی رقیق دست و پا می زنند به وادی یقینی الهی قدم می گذارند. عنادگران در دنیا دست و پا بسته می شوند تا حکومتی را که خداوند به بندگان شایسته اش نوید داده اند برپا گردد. دو تا نکته هم برای شما هدیه آورده ام، فقط براساس روایات و احادیث معتبر از ائمه اطهار که فرمودند: ظهور امام زمان(عج) در شب جمعه ای، شب بیست و سوم ماه رمضان است و با ندایی آسمانی، ندایی که در کلّ دنیا یکسان پخش خواهد شد و هر قومی به زبان خودش آن ندا را می شنود و قیام حضرت روز شنبه ای که روز عاشوراست به همراه 313 یارشان، کنار دیوار مکّه بین دوتا رکن می ایستند و قیام را اعلام می کنند و پس از آن با حداقل ده هزار نفر از یارانشان حرکت می کنند برای پاک کردن این کره خاکی از وجود موجوداتی که خطاکار هستند.
کسی می آید از یک راه دور آهسته آهسته
شبی هم می کند زین جا عبور آهسته آهسته
غبار غربت از رخسار غمگین دور می سازد
و ما را می کند غرق سرور آهسته آهسته
دل دریایی ما را به دریا می برد روزی
بسان ماهی از جام بلور آهسته آهسته
از این رخوت رهایی می دهد جان های محزون را
درون ها می شود پُر شوق و شور آهسته آهسته
نسیم وحشت پاییز را قدری تحمّل کن
بهار آید، اگر باشی صبور آهسته آهسته
کسی می آید و می گیرد احساس خدایی را
ز انسان های سرشار از غرور آهسته آهسته
تا نیامده غرورهای بیجایتان را دور بریزید، هیچ کاره اید، والله هیچ کاره اید نه مالتان، نه اولادتان، نه تحصیلاتتان، نه فهم و شعور بالای شما حتی ایمانتان اگر خالص نباشد نمی تواند شما را نجات بدهد.
فرا می گیرد این تاریکی و محنت ز دنیامان
ز هرسو می دمد صد گونه نور آهسته آهسته
به سر می آید این دوران تلخِ انتظار آخر
و ناجی می کند این جا ظهور آهسته آهسته
ز الطاف خداوندی حضورش را تمنّا کن
که او مردانه می یابد حضور آهسته آهسته
کلام ناقص است، هر چه بگوییم کم گفتیم، از این بنده حقیر خدا با این کمی وقت و در این ایّام همین بس برگ سبزی بود تحفه درویش.

• < قبلی
• بعدی >