بسم الله الرحمن الرحيم

می گوییم و می گرییم.و برخود می بالیم که بر دینی قرار داریم که پیامبر ش محمد مصطفی صلوات الله علیه و ولی بر حقش امیرالمومنین علی (ع) می باشد. عزاداری برای عزیزان از دست رفته همیشه در جوامع بشری به شکل های مختلفی وجود داشته و دارد و خواهد داشت.در این عزاداری ها تنها به سوگ نشستن برای عزیزی توسط عزیزان صورت می گیرد.که روزی او بود و می توانست در دیگران موثر واقع شود و امروز دیگر نیست.نبودنش امروز عزیزان او را به تاسف و تاثری سخت دچار ساخته ، اما به مرور گذر زمان این تاثر کاهش می باید تا به جایی که در خاطرات فقط باقی می ماند.یا حداکثر با یادآوری خاطرات چند قطره اشکی از چشم می چکد. همین و بس.اما در عزای حسین بن علی و یاران صدیق او چنین نیست.زیرا هر ساله و در مواقع خاص به سوگ نشستن برای امام تألم و تأثر فراوان همراه خویش دارد ، به همراهش هر بار بابی تازه بازگشته و بر معرفت عزاداران حسینی مرحله ای افزوده می شود. با بازشدن باب های معرفت شدت تأثر و تألم هم افزوده می شود. و در نهایت با ورود به خانهای پربرکت آگاهی هر روز بر حس افتخار و سر بلندی امت شیعه که زیر پرچم چنین بزرگواران و عالمان آگاهی قرار گرفته اند می افزاید ؛ و اگر شیعه ای که به این وادی افتخار قدم گزارده با دست دادن به ابلیس از آن قدم بیرون نگذارد هر روز به درجه آگاهی اش اضافه می گردد و به دنبال آن همان سه اصلی را که روز اول محرم بیان شد در قلب افراد ، متعاقب آن در خانواده ها هایشان و به دنبال آن در جامعه ای که زندگی می کنند جاری می گردد . سه اصل چه بود ؟ عشق ، صداقت و عدالت . این هر سه در کسانی که با امام حسین(ع) همراه گشتند و همسفرِ سفر عاشقی امام شدند اگر درست نگاه کنیم به خوبی به چشم می خورد . این است رمز ارزش والای عزاداری برای امام حسین(ع) یا شهدای همراهشان ، یا اشک ریختن برای اسرای همراهشان . چرا که این اشکها از صفحه قلبها سرچشمه می گیرد و قلبی که با این اشکها مصفا گشت در درونش می تواند عشق جاری شود . هر کجا که سپاه عشق جریان یابد خود به خود سپاه کفر ، شرک ، شرارت ، بدخواهی ، بداندیشی و ..... عقب نشینی می نماید ؛ و اجباراً مکان اشغال شده در قلب را ترک می نماید . این است که از سوی ائمه اطهار(ع) اشک ریختن بر مصیبتهای شهدا و اسرای کربلا تاکید شده است . تا جایی که حتی توصیه کرده اند اشکت سرازیر نمی شود خود را به تبّاکی یعنی به گریه زدن وادار نما ، زیرا حالات خود به خود تاثیرش را می گذارد .
نوحه خوانی و عزای امام حسین(ع) را ترک نکنید ؛ ساده نگاه نکنید ، فقط به صورت یک وظیفه ننگرید ، از برای ثوابش انجام ندهید که خداوند عالم در آن خِیر کثیری نهاده است از برای امتحان امت مسلمان واقعه ای چنین جانگداز را بر امام(ع) و اهل بیتش به بهای اندک مقدّر نفرموده است . بلکه این جریانی است که تا روز محشر ، تا پای حوض کوثر و نزد شفیعان امت شیعه ادامه خواهد داشت . هر ساله بسته به وُسع و طلب امت حاضر در صحنه بزرگداشت ها و عزاداری ها عده ای را اسیر خود نموده و به سرمنزل مقصود می رساند . از برای همین است که می گویند قیام کربلا ، واقعه روز عاشورا در همه این قرون هر ساله دوباره تکرار می شود . زیرا در این ایام جانهایی مشتاق گشته به خیل عاشقان می پیوندند . هر ساله حرهای جدیدی پا به عرصه میدان کربلا می گذارند . آری چنین است سپاه عشق هر کجا وارد گشت با خود پرچم صداقت را وارد می نماید . وقتی در سرزمین قلب آدمیان پرچم صداقت کوبیده گشت دیگر رفتاری جز از سر عدالت از آنها دیده نخواهد شد .
باید همه مردم چه شیعه ، چه اهل سنت و چه از ادیان و مکاتب دیگر در ماه محرم به قصه زیبا و جانگداز و عاشق پرور عاشورا وارد شوند . چرا که عشق و صداقت و عدالت مختص یک دین ، یک مذهب یا یک مکتب یا یک دیدگاه نیست بلکه انواری است که بر قلب هر آدمی در هر مکتب و دینی و هر مذهبی وقتی تابید او را رهنمون به سوی حق خواهد بود . نیازی نیست او را به سوی اسلام و دین پیامبر خاتم(ص) هول داد یا به زور حرکت داد . او با انوارش اعتقاد و باورهای حسین بن علی(ع) را همچون قصه زیبایی دنباله دار ، دنبال خواهد کرد ؛ و این چنین به دیار حق و حقیقت وصل خواهد شد .
ای عزاداران حسینی ! اگر حسین(ع) را نمی شناسید بر شما تکلیف است که برخاسته برای شناخت او ، دیدگاهش ، باورهایش حرکتی بنمایید تا دیر نشده است . اما اگر خداوند به شما عزاداران حسینی توفیق شناخت او و همراهانش را عطا نموده است تکلیفتان سخت تر و سنگین تر است . زیرا بر شما واجب است دلهایتان را زیر پای دیرباورها ، بی اعتقادها بگسترید ، فرش زیر پایشان کنید تا به گرمی و محبت این دلها بیایند . برایشان در حد توان خویش بهترین را انجام دهید تا بمانند و بشنوند، شاید که به اذن الهی به خیل شما بپیوندند . کار ساده ای نیست اما اگر آروزمند هستید ، افسوس می خورید که چرا در رکاب امام حسین(ع) نبودید تا بجنگید و به شهادت نائل شوید امروز و هر روز دیگر تا پایان عمرتان وظیفه ای بس سنگین بر عهده دارید ؛ زیرا به راه آوردن قلبهای سنگ شده ، چشم های کور و گوشهای کر هر روزش جنگیدن و به شهادت رسیدن است ، از دست ندهید . آن قدر عاشق شوید و صادق باشید تا عدالت شما در چشمان بی باوران بدرخشد و به طمع آن بیایند . از تجملات دوری کرده به اعمال راستین و خالص روی آورید باشد که خداوند اجر و پاداشی همانند شهیدان راه حق بر شما عطا فرماید.
آمین یا رب العالمین

• < قبلی
• بعدی >