بسم الله الرحمن الرحیم

سوال: من میخواستم در مورد تحویل سال شما فرمودید از روزی که تمام جزئیات زندگی از اول تا لحظه مرگ مرور می شود چکار کنیم که برای خودمان زندگی نکنیم یا راهش این است که هیچ ثبت خاطراتی نداشته باشیم.
استاد: دو جور ثبت خاطرات داریم اولاً خاطرات هیچوقت از بین نمی روند باقی می مانند منتها خاطرات علیرغم اینکه ثبت می شوند می توانند آزار دهنده هم باشند یا می توانند زیادی شیرین باشند دلبستگی بیاورند و انسان را وابسته کنند به قدیم، به زمانهای گذشته به عنوان مثال بنده کوه می رفتم کیف می کردم و خیلی خوب می رفتم بالا و خیلی هم تشویقم می کردند امروز در خانه خودم هم که راه می روم به سختی راه می روم بیایم در حسرت آن روزها باقی بمانم زندگی جهنم می شود یا یک خاطره بد و تلخ در گذشته داشتم و هر روز به آن فکر بکنم و این هم زندگی را تلخ می کند پس بنابر این خاطرات از بین نمی روند. خاطرات خواهند ماند و یکی از اتفاقاتی که می افتد هنگام مرگ تمام اینها بصورت یک صفحه به قول خودمان تلویزیونی قابل حس می آید و از جلوی چشمانتان عبور می کند شاید هم یکی از رنجها و عذابهای داخل قبرهمین است چون شما می بینید که ای داد و بیداد اینجا اینکار را کردم در حالیکه نباید می کردم، اینجا این قضاوت را کردم در حالیکه که غلط بود اصلاً من اشتباه کرده بودم هر کدام اینها می تواند زجر باشد اما وقتی هر سال خاطرات را به دست مسئول زمین می دهید و از آن جدا می شوید واقعاً جدا بشوید یعنی چی؟ یعنی اگر خاطره ی تلخ یادتان آمد دیگر تلخی به جانتان نریزد، بود دیگر چکارش کنم! همین بود! ان شاءالله تکرارش نمی کنم یا اگر خاطره خیلی خوشایند آمد لبخند می زنید وعبور می کنید بالای سرش نمی ایستید. اینجوری خاطرات علیرغم اینکه توی قابشان می مانند و از بین نمی روند ولی مانع راه شما نمی شود. بعد روزی که دنیا را می خواهید ترک کنید انتقال به سرزمین باقی داشته باشید اینها که می آیند از جلو شما عبور می کنند شما احساسی به آنها ندارید چون همه وابستگی هایتان یا همه تلخی ها و خوشی هایتان را در دنیا به مسئول زمان دادید برد، شما هیچ وابستگی ای به آنها ندارید نه تلخی ها آزارتان می دهد نه خوشی ها متأسف تان می کند نتیجتاً راحت عبور می کنید فقط تصویری است که می آید و می رود.
سوال: همه ی انسانها ممکن است که پدر و مادر آگاهی نداشته باشند و ممکن است در زندگی تحت تأثیر قرار بگیرند تکلیف این آدمها چیست؟
استاد: خداوند فرموده هیچ قومی را عذاب نمی کنیم مگر آنکه قبل از آن برای قوم راهنمایی فرستاده باشیم. که راهنما همه چیز را بیان می کند آنهایی که تا آن روز عمل دیگری داشتند با وجود راهنما راهشان را عوض می کنند و به راه راهنما می آیند. اینها دیگر هیچی راحتند. اما آنهایی که علیرغم فهم باز هم می خواهند سرکشی و طغیان کنند آنها را به عذاب الهی گرفتار می کند. کسانی که در طفولیت صاحب پدر و مادر معتقد نبودند یا به هر حال دیدگاههایشان کاملاً متفاوت است با مسیری که الآن ما اعلام می کنیم یا کلاً دین ما اعلام می کند اینها تا زمانی که راهنما به آنها نرسد و کلام خدا را نشنوند توبیخ ندارند این قول خدا در قرآن است اما زمانی که کلام را شنیدند و باز عناد کردند باز لجاجت کردند و در همان مسیر باقی ماندند اینها به طور حتم مورد عذاب واقع می شوند.
سوال: الهامات را با ندای درون چگونه تشخیص بدهیم؟
استاد: الهامات و ندای درون تقریباً از یک مأخذ می آید مگر اینکه الهامات شما از مأخذ ذهن عبور کند یعنی از آنجا بیرون بیاید چون ندای درون از قلب است الهام درست هم از قلب است پس اینها را از همدیگر تفکیک نکنید اینها یکی هستند. اگر از ذهن بیرون بیاید امکان خطا هست ولی از قلب بیرون بیاید خطا وجود ندارد. حالا ما ازکجا تشخیص بدهیم چیزی را که دریافت کردیم یا احساس کردیم یا از درون شنیدیم از کجاست؟ این خیلی جالب است ما در دنیا یک کتاب داریم به اسم قرآن خدا خودش فرموده از ذره ترین چیزها تا بزرگترین مسائل در کلام خدا گنجانده شده یکی هم داریم عرف یکی هم داریم احادیث و روایاتی که صدق دارند درستی آنها مشخص شده از ائمه معصوم (ع) آنچه که به شما می رسد باید از کانال احادث و روایات عبور کند از کانال کلام خدا عبور کند اگر از این دوتا درست باشد و عبور کند قطعاً با عرف جامعه تان هم همخوانی خواهد داشت وقتی این سه تا پارامتر به شما صحت مسئله را می دهد می توانید به آن اطمینان کنید.

• < قبلی
• بعدی >