بسم الله الرحمن الرحیم

سوال :من می خواستم بدانم این خونی که توسط امام حسین به آسمان پاشیده شد حکمتش چی بود؟ آیا با خونش می خواهد به دنیا برکت دهد ؟
استاد : من به این نکته اشاره می کنم که دین ما و امام ما حرکتی که کرده است خودش به تنهایی آنقدر بزرگ است آنقدر بزرگ است که تا زمانیکه دنیا برقرار است این بزرگی و این جلال و شکوه ماندنی خواهد بود . چون در عالم کسی این را سراغ ندارد . یک همچین چیزی وجود داشته باشد . یعنی برای اینکه بگوییم امام حسین یک انسان فوق العاده بود ، یک انسان معصوم بود ، نیاز به این معجزات نداریم . حرکتی که کرده و نوع نگاهش و حرکتش از مدینه به مکه از مکه به کوفه و بین راه به کربلا همه ی این ها بیانگر وجود ایشان است و مسیر ایشان است و این خودش بزرگترین معجزه ی عالم است . اما اینکه امام خون بچه را به آسمان می پاشد و یا خون خودشان را به آسمان می پاشد از نظر من این یک مفهوم دارد که من آنچه که داشتم جانم بود . مال اولادم و مال خودم . من این را قربانی راه تو کردم . آیا با خونش می خواهد به دنیا برکت دهد ؟ اصلاً . چون اگر قرار به برکت دادنی باشد باید خدا برکت را بدهد . بنده ی خدا حتی امام معصوم نمی تواند چنین ادعایی کند . مگر خداوند بر او عطا کند . پس بنابراین ما این را به عنوان اینکه یک همچین دیدگاهی داشته باشد من نمی توانم بپذیرم. از نظر من از به اصطلاح جایگاه امام معصوم بعید است که چنین مسئله ای را ایشان داشته باشند . اما اینکه این کار را کردند یعنی خدایا این خون را بعنوان قربانی بپذیر . ما چطور می رویم روز عاشورا قربانی می کنیم ، یا بچه به دنیا می آید قربانی می کنیم. چرا قربانی می کنیم ؟ می گوئیم خدایا این خون را این گوشت را این استخوان را همه ی اینها ، ما در راه تو می دهیم که بچه مان را شما سالم نگه داری . خودت هدایت شده نگه داری . پس بحث خون این است .
سوال: در قرآن آیات زیادی در مورد اجتناب از کارهای زشت آمده است اما در مورد اجتناب از شراب یک یا دو آیه آمده است، چرا در سطح جامعه که بسیار کار بیهوده و صحبت باطل وجود دارد، این قدر شراب را بزرگ تر و زشت تر جلوه می دهیم؟
استاد: شراب یک خاصیتی دارد که در کنار این که مستی آور است و حال خوشی به یک عده ای می دهد اما عقل را به طور کامل زایل می کند. می گوید که: ولی خیلی ها هم هستند می خورند عقلشان هم کاملا سر جایش است شما نهایت آن را نمی بینید تاثیر این جریان را توی زندگی شان نمی بینید چون شما دمی با آنها هستید و رد می شوید. شراب از جمله کارهای بیهوده نیست، از جمله کارهایی است که تأکید شده اصلاً انجام نشود خیلی با کارهای بیهوده متفاوت است. طرف نشسته سنگ ها را جلوی خود ریخته با سنگها بازی می کند، کار بیهوده و بیخود است ولی کسی به او ایرادی نمی گیرد، اما آن کسی که شراب می خورد علاوه بر این که کار بیهوده ای انجام می دهد، یعنی یک چیزی را می خورد که صد در صد ضرر به خودش می رساند، به کل جامعه هم ضرر می رساند. شراب جزء بیهوده ها نیست شراب جزء چیزهایی است که قرآن به صراحت می گوید: اصلاً به این ها نزدیک نشوید، قمار و شراب، مسکرات. ما خیلی از بازی ها در جامعه در قدیم داشتیم، مثل ورق بازی کردن شکل های مختلف ورق، دَبلنا، بازی بود ولی بازی بود که اکثراً روی آن شرط بندی می کردند، این حکم قمار را پیدا می کرد، خودش کار بیهوده بود چون هیچ گونه تعقل، نتیجه گیری و یادگیری در آن وجود نداشت، دوستان به شطرنج اشاره می کنند که در قدیم می گفتند حرام است اما الان آزاد است، من شطرنج بازی کردم در دوره نوجوانی یاد گرفتم و خیلی هم شطرنج بازی کردم پدرم کار چوب می کرد خودش می ساخت چیزی را که ساخته بود طبق قاعده ساخت یک طرف آن شطرنج و یک طرف تخته نرد بود، من هرگز نفهمیدم تخته نرد چیست، شطرنج زیاد بازی کردم چون از راه گریز پیدا کردن خوشم می آمد، راه حمله کردن از پشت به دشمن فرضی که دارد می آید، این را بیهوده نمی دیدم بعداً که بزرگتر شدم، دیدم گشتن در کتاب ها، در طبیعت، به مراتب بالاتر از این است، دیگر سراغ آن نرفتم. اما خداوند نزدیک شدن به شراب را شدید نهی کرده است که اجتناب کنید، اصلاً جزء کارهای بیهوده نیست، خیلی فراتر از این حرفهاست و حرام است.
سوال: بازی اگر پول در آن نباشد ایرادی ندارد؟
استاد: قمار بدون پول نمی شود. ما بچه بودیم با سنگ ها یک قُل دو قُل بازی می کردیم اگر آخر سر شرط می بستیم که هر کی باخت باید برود برای بقیه بستنی بخرد آن هم قمار بود، اما خود یک قُل دو قُل بازی بود از کار بیهوده باید صرف نظر کرد. اما بازی می کنیم، می گوییم بیاییم با هم اسم فامیل بازی کنیم، این درصد حافظه و هوش و تمرکز فکری را بالا می برد، باز اگر سر برد و باخت باشد قمار است اما وقتی بازی است، بازی است.
صحبت از جمع: خلاصه ی از جلسه ای که راجع به اهل طریقت و اهل حقیقت و نشانه هایشان را گفته بودیدعرض می کنم: نشانه های اهل طریقت : خدا را می طلبند، با افراد دانا نشست و برخاست دارند، تقوا پیشه می کنند، کم می گویند، کم می خورند، کم می خوابند و عزلت داشتن نه به این معنا که بین مردم نباشند داخل مردم هستند ولی از بیهوده گویی ها بدور هستند. و اهل حقیقت کسانی هستند که واقعا به خدا رسیدند یعنی در همه چیز خدا را می بینند، با همه در صلح هستند، شفقت بسیار زیادی دارند، متواضع هستند، اهل رضا و تسلیم واقعی نه اینکه حالا مجبور باشد چون چاره ای ندارد، آزاد و فارغ هستند، اهل توکل و صبر، نه تحمل که من فکر می کنم اکثریت ما بیشتر تحمل می کنند، اهل طمع نیستند، اهل قناعت هستند و قناعت را معنی کرده بودید که در شأن خودشان همه چیز را استفاده می کنند نه اینکه آدمهایی که خیلی بخل بورزند یا مثلا اسراف کنند، به کسی آزار نمی رسانند و در نهایت هم اهل تمکین هستند.
صحبت از جمع: بنده هم خلاصه ی از جلسه میلاد آقا صاحب الزمان (عج) تحت عنوان آقا پس کی می آیی ؟عرض می کنم .
دنیا در حال حاضر در جنگ است و ظلم و زور و دزدی و .... و هزاران فسق و فجور خاطر همه ی ما را آزرده کرده و همه در ذهنمان می گوییم آقا شما کی می آیید؟ خداوند وعده داده در سوره انبیاء آیه 105 : همانا در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.ظهور آقا فراتر از حرفها و تصورات ماست. نور وجودی خود آقاست که برکت این نور، سبب خواهد شد وجود دیگران هم از این نور بی بهره نمانند. به برکت این نور هست که تاریکی ها و ابهامات دین خدا از بین رفته و این اتفاق کوچکی نیست. خداوند زمین و نعماتش را به گونه ای آفریده که آماده خدمت به اشرف مخلوقات یعنی ما انسانها هستند. آنها آن چه را که خداوند در ذاتشان نهاده میخواهند به سرانجام برسانند فارغ از اینکه در محیط شان چه میگذرد. فقط آدمیزاد روی کره ی زمین است که گردنکش است و ان شاءالله قرار است که با ظهور آقا ما هم شکفته بشویم و دست از عصیان برداریم. هرگز در محافل بخصوص با افرادی که عناد دارند بحث نکنید. از اینکه آقا شمشیر به دست می آیند و گردن می زنند اصلا صحبت نکنید. افرادی که ناآگاه بودند و فریب خوردند و از مسیر اطاعت الهی و هوشیاری خارج شدند خداوند به برکت وجود آقا وجود آنها را جلا میدهد واز این نور حقیقی بیدار و نورانی می شوند. دنیا نیاز به آدمهای فهیم دارد آدمهای فهیمی که قوانین را درک کنند. نماز را باید با روحش خواند روح و نور در نماز خودش باعث می شود که پای آدم به خیلی جاها باز نشود. افرادی که عصیانگرند که هیچ ولی آنهایی که ناآگاهانه از مسیر خارج شدند قرار است آن نور به آنها بتابد و این لطفی ست که خداوند به بنده هاش می کند و هدف ظهور یعنی همین، این لطف خدا شامل دسته عظیمی از انسانها قرار است بشود. یک عده کمی هستند که عصیانگرند ولی عده عظیمی الان در حال حاضر نا آگاه هستند. اگر کسی قرار باشد آگاهانه قدم در این عرصه نگذارد آن نور شاملش نمی شود.

• < قبلی
• بعدی >