بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از کارهایی که امسال انجام دادیم صحبت راجع به اصول وفروع دین بود، نمی دانم شما چه قدر به هدفی که پشت این کار بود اهمیت دادید و با آن پیوست خوردید، یکی از دلایلی که امروزه دین در جامعه بشری، کمرنگ شده این است که اصول ندارد، قواعد محکمی را حفظ نکرده است و این به گردن ما است اگر جوان های ما محدوده های رفتاری شان را نمی شناسند، محدوده های اخلاقی با محدوده های دینی هیچ تفاوتی ندارد، زیرمجموعه های دینی است، به این دلیل ایّام محرم امسال را به گفتگو در مورد اصول دین و فروع دین اختصاص دادیم. با یک فردی که سواد چندانی هم نداشت راجع به توحید گفتگو کردم، گفتم اصل اول اصول دین، توحید است، بلافاصله گفت حاج خانم در قرآن یک سوره به نام توحید داریم، که ما هیچ وقت به آن توجه نمی کنیم. سوره حمد با سوره توحید وقتی به دنبال هم بیان می شوند اصول عقاید را تکمیل می کنند. در فروع دین یک سری گفتگوها را انجام دادیم، هنوز هم یک چندتایی از آن مانده است، امشب به یکی از این مباحث دهگانه فروع دین، توّلی و تبرّی، می پردازیم؛ اگر توجه کرده باشید نظام آفرینش بر اساس جاذبه و دافعه بنا شده است، یعنی موجودات عالم هستی آن چه را که با آنها سازگار است جذب و آن چه را که با آنها ناسازگار است دفع می کنند و برای همه حتی انسان ها هم صدق می کند. در اسلام دو مسئله اعتقادی وجود دارد: دوستی با دوستان خداوند و دشمنی با دشمنان خدا. دقت بفرمایید در بحث دشمنی، دشمنی با دیگران انسان ها را مطرح نمی کنند، دشمنی با دشمنان خدا، کسانی که با خدا دشمن هستند و دوستی با دوستان خدا. مانند جلسات قبل برای این مورد هم به قرآن، کلام وحی سری زدم، براساس آیات کلام قرآن گفتگو می کنیم: خداوند در سوره مائده، آیات 55 و 56 ، فرموده است: ولیّ و سرپرست شما تنها خدا و رسول اوست و کسانی که ایمان آوردند، همانانی که نماز را برپا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند، هرکه ولایت خدا و رسول او و کسانی را که ایمان آوردند بپذیرد، حزب خدا است و بی تردید حزب خدا پیروز است. اگر خواستید بفهمید کسی اصول اعتقادی اش چه طور است در ظاهر به نوع نماز خواندن و اهمیت و احترام او به نماز توجه کنید. پدر، مادر با همه عزیز بودنشان می میرند. همسر، خواهر، برادر، با همه منزلتشان می میرند. تنها خدا است که باقی می ماند و تنها خدا است که بالاترین حق را به گردن ما دارد و تنها خدا است که بالاترین نعمت را به ما عطا کرده است و باز به خاطر ما توصیه کرده است هر روز در زمان های معینی برای گفتگو با خداوند آماده شویم، وقتی به این گفتگو ارزش قائل نمی شویم یا آن را ترک می کنیم و اصلاً نمی خوانیم یا اگر ترکش نمی کنیم کمترین بها را برای آن قائل هستیم . اگر شما با دوستتان صحبت کنید و او خیلی سرسری شما را نگاه کند چه کار می کنید؟ بار اول، بار دوم، ترک دوستی می کنید. خدای عالم دوستی اش را با هیچ بنده ای قطع نمی کند، ما در گفتگو با خداوند به این دوستی احترام نمی گذاریم. فوری نگویید بیایید و ببینید آن هایی که نماز می خوانند و روی پیشانی شان جای مُهر است، در جامعه چه کار می کنند! دوست خدا نیستند. آن هایی که با خدا گفتگو می کنند، دست به بیرون حدود الهی نمی بَرند، اگر بُردند دوست خدا نیستند، حتی اگر نماز می خوانند.
هر کسی ولایت خدا، رسول او، کسانی را که ایمان آوردند، بپذیرد، حزب خدا است یعنی به سمت و سوی خدا است و بی تردید حزب خدا پیروز است. باید هم چنین باشد، بالاترین قدرت نزد خداوند است، خداوند قدرت محض است.
همان گونه که توّلی در قرآن ریشه دارد، تبرّی هم چنین است؛ در سوره مجادله آیه 22 می خوانیم: هیچ قومی را نمی یابی که به خدا و روز واپسین ایمان آورده باشند در حالی که با کسانی که با خدا و رسول او مخالفت کرده اند، دوستی کنند، هر چند آنها پدران یا پسران یا برادران یا خویشانشان باشند، آنانند که خدا ایمان را در دل هاشان رقم زده و با روحی از جانب خود تقویت شان کرده است. آنها را به باغ هایی که از پای درختانش نهرها جاری است وارد می کند، همیشه در آنجا ماندگار هستند، خدا از ایشان خشنود و آنها از خدا خشنود هستند، آنها حزب خدا هستند، آگاه باش که حزب خداوند، هم آنان رستگارانند. خدا حاج آقا را رحمت کند، هر وقت می گفتیم که حاج آقا چه بگوییم؟ می گفت بگو: خدا در دو عالم تو را رستگار کند. رستگاری یعنی همین. خدا، پیامبر، اولیای امر او و کسانی که دوستدار خدا هستند، اطاعت امر خدا را می کنند، دوست بداریم، همراهی کنیم و از غیر آن دوری کنیم. وسط ندارد، ببینید در آیه قرآن خداوند گزینه میانه ای قرار نداده است. امام صادق (ع) می فرمایند: از محکم ترین نشانه های ایمان آن است که برای خدا دوست بداری، برای خدا دشمن بداری، به خاطر خدا ببخشی و به خاطر خدا منع کنی. تمام نیّت ها به خاطر خدا. همه چیز به خاطر خدا. آن وقت است که ثمربخش است. اگر شما انفاق می کنید، اگر شما به دیگران مال می بخشید که دیگران خبر داشته باشند و با آن تفاخری داشته باشید شما دوست دار خدا نیستید. اگر شما به دیگران کمک می دهید، کمک های مختلف، فقط برای این که بقیه بدانند، شما دوست دار خدا نیستید؛ کلام قرآن،کلام آقا امام صادق(ع).
در سوره حجرات آیه 7 می خوانیم: بدانید که رسول خدا در میان شما است، اگر در بسیاری از کارها از رأی شما پیروی می کرد، دچار هلاک و زحمت می شدید، لیکن خدا ایمان را محبوب شما کرد، آن را در دل های شما آراست، انکار و نافرمانی را منفور شما گردانید، آنها که چنین هستند حقاً رشدیافتگان هستند. زمان پیغمبر ، پیغمبر بین مردم زندگی می کردند، امروز پیغمبر میان مردم به صورت جسمانی حضور ندارند، تکلیف ما چیست؟ اگر قرار باشد از رأی و عقیده بعضی ها یا عده ای برای این که نرنجند، برای این که ما را ترک نکنند، برای این که منفعت ما از بین نرود و برای خیلی چیزهای دیگر، پیروی کنیم، همه دچار هلاک می شویم . امروز اعمال مرزبندی است، یا این است یا آن است، هیچ چیزی وسط ندارد، می خواهی وسط انتخاب کنی، برگ خشکیده درخت می شوی که در میان باد سرگردان است. کسانی که خدا ایمان را محبوبشان کرد یعنی در همه شرایط از آن چه که خداوند امر کرده است دوری نمی کنند، هرچه را فرموده انجام بده انجام می دهند، هرچه را فرموده انجام نده انجام نمی دهند، خدا ایمان را برای آنها محبوب کرده است، در دل هایشان آرایش داده است، آراسته است که بپذیرند و انکار و نافرمانی را منفور آنها کرده است. زشت می دانند، هیچ وقت در کلام، در قدم، در عمل، با کسی که منکر خدا است، منکر رسول خدا است و منکر دین است، هم قدم نشوید.
در سوره حشر آیه 9، خداوند از صفات رشدیافتگانی که در سوره حجرات خواندیم، می فرمایند: کسانی را که سوی آنها هجرت کردند دوست می دارند. این اشاره به اهل مدینه است که اهل مدینه وقتی اهل مکه مهاجرت کردند آنها را پذیرش کردند، ما که الان چنین هجرتی نداریم اما اگر دیدیدکسی از اعمال گذشته اش از بی دینی، از بی تعهّدی جدا شد و به سمت و سوی شما آمد، آنها را دوست بدارید، آنها را تکفیر نکنید مگر خلاف آن را ثابت کنند. تولی از آموزه های دین اسلام است، جایگاه ویژه ای را دارا است، تا جایی که خداوند در سوره شوری آیه 23 به پیغمبرش فرموده است: بگو من بر این رسالت مزدی از شما نمی خواهم مگر محبت و دوستی خویشان. این خویشان چه کسانی هستند؟ خاندان پیغمبر. توّلی و تبرّی دو اصل هستند که گستره وسیعی دارند اما برای شیعیان مصداق از توّلی و تبرّی در بیشتر موارد معنای دوستی با طرفداران اهل بیت(ع) و دشمنی با دشمنانشان است. درست هم هست، غلط نیست. سوره ممتحنه آیات 8 و 9 می خوانیم: خدا شما را از نیکی کردن و دادگری با کسانی که در دین با شما نجنگیده و شما را از دیارتان بیرون نکرده اند، نهی نمی کند. عده ای مثل شما فکر نمی کنند اما با شما سر جنگ ندارد، قصد بر این که سرزمین تان را بگیرند ندارند، خداوند می گوید از این که با آنها نیکی کنید، شما را منع نمی کنم. بی تردید خداوند دادگران را دوست دارد. خدا تنها شما را از دوستی و رابطه با کسانی باز می دارد که در امر دین با شما جنگیدند، شما را از خانه هایتان بیرون راندند و در بیرون راندنتان با یکدیگر همدستی کردند، هرکس با آنها دوستی کند آنان همان ستمگران هستند. ببینید من حتی سراغ روایت و احادیث نرفتم، چرا؟ برای این که وقت کوتاه است و من باید برای تمام این ها سندهای معتبر بیاورم که مبادا فکر کنید که این ها جزء احادیث و روایاتی است که سند ندارد. همه را از آیات قرآن آورده ام که هیچ گفتگو و هیچ صحبتی راجع به آن نباشد. سوره آل عمران آیه 28 : مؤمنان نباید کافران را به جای مؤمنان دوست بگیرند، هرکه چنین کند او را با خدا هیچ رابطه ای نیست مگر این که از آنان به نوعی و در یک دوره ای تقیّه کند، خدا شما را از خود برحذر می دارد، بازگشت همه به سوی خداوند است. و آخرین آیه که برای شما آورده ام، به طور حتم آیات بسیار دیگری هم هست، سوره نساء آیه 139 : آنان که کافران را به جای مؤمنان به دوستی می گیرند آیا عزّت را نزد آنان می جویند؟ ولی به یقین هرچه عزّت است از آن خدا است. امشب در محضر آقا علی ابن موسی الرضا (ع)، سر سفره پدر بزرگوارشان آقا موسی ابن جعفر(ع) گفتگو کردیم، ما با این گفتگو اعلام می کنیم؛ هرکه با خدا، رسول خدا و اهل بیت او دوستی دارد ما دوست هستیم و هرکه با خدا، رسول خدا و اهل بیت رسول خدا دشمنی دارد ما دشمنی داریم، این است توّلی و تبرّی.
تشنه لب وقتی به حوض کوثر می رود می شود سیراب، از آن جا مطهر می رود
همه چیز می ریزد. اگر فکر کردید اربعین کربلا می روید، می روید زیر پرچم آقا ابا عبد... و همه چیز بخشیده می شود و برمی گردید و دوباره همان زندگی ، زهی خیال باطل. قبل از رفتن به اربعین تکلیفتان را معین کنید، که هستید؟ چه هستید؟ چه می خواهید؟ با چه کسی کار دارید؟ در سپاه که هستید؟ در حزب خدا هستید یا در حزب دشمن خدا هستید؟
با توّلی و تبرّی بال ما وا می شود بال ما که وا شود راحت به محشر می رود
در عوض آن که ندارد مِهر حیدر را به دل هرکجا هم که رود با دین کافر می رود
این آن چیزی بود که در این ایاّم توانستم تهیه کنم و در خدمت تک تک شما عزیزان باشم. امیدوارم که اول خدا، بعد رسول خدا، اهل بیت رسول خدا و علی الخصوص صاحب بارگاهی که پای خوان و سفره اش نشسته ایم از من و از همه شما بپذیرند و کمک کنند بتوانیم آن باشیم که آنها می خواهند.

• < قبلی
• بعدی >