بسم الله الرحمن الرحیم

بغضی سخت گلویم را می فشارد و هنوز شکافته نشده است حتما وقتش نرسیده است .اما یک چیز را خوب می فهمم. ایام بگونه ای می گذرد که مفهوم آن آیه کریمه را بخوبی و روشنی عیان می نماید که خداوند فرموده اند موجی بر روی موجی می افزاییم و من به عینه می بینیم که گاهی تقلاکنان بر روی آب می آیم و از هوا و نور بالای آبها بهره می برم و درست در اوج لذت رهایی یکباره موجی نو و بزرگتر فرود می آید و دوباره به قعر آبها فرو می روم .البته بزرگترین دلگرمی برایم آنست که دیگر در قعر آب برایم ظلمت سخت و یا تاریکیهای سنگین وجود ندارد حتی در آن لایه های زیرین می توانم ببینم که این موج سنگین جدید از کجا آمد و هدف از آمدنش چه بوده است ؟ فکر می کنم بالاترین هدف آن همان تجربه نمودن عینی آیه کریمه کتاب وحی است تا هر چه بیشتر مابقی آیات را با همه وجود لمس نمایم چون قبلا در بین دوستانم عرض کرده بودم که قرآن جهانی است ، نه ،بلکه جهانهای بسیاری است که در دوره زندگی زمینی خود می بایستی همه این جهانها را تجربه نمود و فرصت را از رست نداد،و حالا مثل اینکه دور گشتن در، جهانهای قرآن آغاز گشته است .در چند سال اخیر در رویاهای بیشماری در کنار دریا شاهد آمدن سونامی های بسیار عظیم بودم و الان می بینم وقایعی که در جهان اتفاق می افتد و آنچه که بر جوامع بشری رفته و همچنان در حال آمدن ورفتن است ،کم از یک سونامی بزرگ نیست و سونامی هم تجلی موجی بر فراز موجی دیگر است و رویاها مرا آماده رویارویی با این امواج سوار برهم می نمود که در بالای آب و یا زیر آب قادر شوم ادامه مسیر دهم و خود را از دست ندهم ولی سخت است چرا؟ چون خودم را کوچک می بینم و آنچه که در حال تجربه نمودن هستم بسیار بزرگ. بهمین دلیل گاهی زمانها دیگر می نشینم و دلم می خواهد که گریه بسیار شدید و بلندی بنمایم .اما گریه ام از سر اندوه و درد نیست بلکه از سر تاسفی است که بر جانم مینشیند که چرا خیلی سال پیش ملک وجودم را وسیع ننمودم که امروز وسعتم کوچک است و همه را درون خود نمی تواند بگیرد .گرچه آنچه را که امروز دارم ودر آن غوطه می خورم علیرغم سختی هایش بسیار بیشتر از تلاشم برای لایق شدن می بینم و اینهمه بنوعی خودش عرق شرمساری رابر پیشانیم می نشاند و بغضم را فشرده تر و عمیق تر می نماید .خلاصه بگویم عزیز دل اگر آماده شده ای که جهانهای قرآن را بگردی خود را آماده نما و بدان که این بغضهای گلوگیر سر راهت می باشد اما چاره ای بر آن نیست و می بایستی از آن عبور کرد .

• < قبلی
• بعدی >