بسم الله الرحمن الرحیم

چندی قبل به رنگ الهی که در آیه ای از سوره ی فکر می کنم بقره آمده می اندیشیدم و در این اندیشه که پس از انجام فریضه ی واجب نماز در آن قوطه ور بودم،مشاهده نمودم  که هر کدام از آدمیان دارای رنگی هستند و هیچ دو آدمی رنگشان یکی نیست شاید در نظر اول هزاران آدم مثلا دارای رنگ نارنجی می باشند ولی فی الواقع هیچ کدام از دو رنگ نارنجی عینا مثل هم نیستند و وقتی عمیق تر میشوی میبینی مثلا رنگ نارنجی فقط یک رنگ نیست بلکه یک طیف نارنجی است و این طیف آنقدر گسترده است که فکر می کنی به تنهایی می تواند کل هستی را فقط رنگ نارنجی بپوشاند. اما اینطور نیست بلکه رنگهای دیگر هم هر کدام همین گونه طیف بزرگ و گسترده ددارند.اما زیبایی دنیا در این است که حیاتی ترین و اصلی ترین رنگهای جهان هستی و شاید بنیانی ترین رنگهای عالم هستی همان رنگین کمان است یعنی رنگ آمیزی جهان هستی بر پایه ی رنگهای اصولی و پایه ای رنگین کمان بر قرار گردیده است .

حالا این سوال پیش می آید که اگر هر کدام از رنگهای رنگین کمان یک طیف گسترده و وسیع به اندازه ی عالم هستی را دارا می باشند پس چگونه این رنگهای گوناگون متجلی می شوند؟ نکته ی قابل توجه آن است که همه ی آدمهایی که در یک طیف رنگ قرار دارند فقط آنهایی در جهان هستی می توانند متجلی شوند که در رنگ شفاف و درخشنده ی رنگین کمان ظهور می یانبد و آنهایی که به این نقطه ی ظهور نورشان میرسند کسانی هستند که بر آخرین درجه ی تکاملشان دست یافتند و اینجاست که همان رنگ الهی را دریافت می کنند که خدای تعالی در قرآن ،کلام وحی،فرموده است"رنگ الهی بگیرید .شما نمیدانید رنگ الهی چیست."و آدمهایی که به این رنگ الهی دست یافتند تجلی خداوند در جهان هستی می باشند.

و اما تکلیف آنهایی که در طیف رنگ خودشان به نقطه ی ظهور و ثبوت نرسیده اند چه می شود؟آنها کسانی هستند که در پشت رنگهای اصلی رنگین کمان قرار گرفته اند و باز در راستای رنگ طیف خودشان به صورت عمیقی نیز درجه دار می شوند. به این صورت و هر چه ازمرکز آن رنگ اصلی دورتر قرار می گیرند نشان دهنده ی درجه ی آگاهی و معرفتشان نسبت به کل هستی می باشد و هر چه دورترند آگاهیشان کمتر است و میزان وابستگیشان به دنیا بیشتر است و رنگشان کدرتر و غبار آلوده تر است .

تا جایی که در پایین ترین سطح همه ی نقاط تاریک و ظلمانی و یکسان هستند .و اما این نقاط تا از عالم ظلمت و تیرگی خارج نشده و به سطح ظهور نور نرسند ،سرگردان و پریشان و بی جا و مکان در لایه های جهان هستی در تقلا می باشند و اگر قبل از پایان زمان مقرر به نقطه ی ظهور نرسند برای زمان مشخصی که نمیدانم یا لا اقل هنوز نمی دانم مفهومش چیست در آن لایه ها در ظلمت و سرگردانی باقی خواهند ماند.

تا این مرحله که بازگو نمودم برایم روشن و قابل رویت و قابل فهم بود ولی پس از آن را هنوز نتوانستم گذر کرده و رویت نمایم تا خالق من مرا کی اذن دهد ؟یا من کی بتوانم لیاقت گذر از آن را کسب نمایم؟

• < قبلی
• بعدی >